Τελ. ενημέρωση:
12-Jul-2004

Η έκθεση του ανθρώπινου δέρματος στην υπεριώδη ακτινοβολία προκαλεί ένα ευρύ φάσμα από κυτταρικές, βιοχημικές και κλινικές μεταβολές, που συντελούνται σε άμεση ή μακροχρόνια βάση. Οι αλλαγές αυτές οφείλονται σε σύνθετους και πολύπλευρους μοριακούς μηχανισμούς, με κοινή αφετηρία την απορρόφηση της υπεριώδους ακτινοβολίας από διάφορα χρωμοφόρα μόρια και κυτταρικούς στόχους του δέρματος. Οι φωτοχημικές μεταβολές ενός τέτοιου χρωμοφόρου, του κυτταρικού DNA, οδηγούν στο σχηματισμό σύμπλοκων χημικών ενώσεων μεταξύ των νουκλεοτιδίων, που ονομάζονται φωτοπροϊόντα και απαρτίζονται κυρίως από τα διμερή κυκλοβουτανίου και τις ενώσεις 6-4 πυριμιδίνης-πυριμιδόνης. Η παρουσία των φωτοπροϊόντων αυτών και οι συνεπαγόμενες μεταβολές στη λειτουργία των δερματικών κυττάρων συμμετέχουν, μέσω αδιευκρίνιστων ακόμα μηχανισμών, στην εκδήλωση των οξειών και χρονίων επιδράσεων της υπεριώδους ακτινοβολίας, όπως το ηλιακό ερύθημα, η μελάγχρωση, η ανοσοκαταστολή και ο καρκίνος του δέρματος. Η παρούσα ανασκόπηση μελετά το ρόλο των φωτοπροϊόντων στις φωτοβιολογικές αντιδράσεις του δέρματος και συζητά τις πιθανές προεκτάσεις στη βελτίωση της φωτοπροστασίας.

Λέξεις ευρετηρίου: Ανοσοκαταστολή, Αντιηλιακά, Διμερή κυκλοβουτανίου, DNA, Ερύθημα, Καρκίνος του δέρματος, Μελάγχρωση, Φωτοκαρκινογένεση, Φωτοπροϊόντα, 6-4 ενώσεις πυριμιδίνης-πυριμιδόνης.