Τελ. ενημέρωση:
08-Jul-2004

Στην παρούσα μελέτη πραγματοποιείται συγκριτική ανάλυση των συστημάτων υγείας δέκα αναπτυγμένων χωρών. Πιο συγκεκριμένα, εξετάζονται και συγκρίνονται δείκτες δαπανών υγείας και δείκτες χρηματοδότησης των υπηρεσιών υγείας, δείκτες νοσοκομειακής επάρκειας και λειτουργίας, δείκτες επάρκειας ανθρώπινων πόρων, καθώς και η δομή και η λειτουργία της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (ΠΦΥ), στη Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, ΗΠΑ, Ισπανία, Ιταλία, Καναδά, Μεγάλη Βρετανία, Ολλανδία, Σουηδία. Από τη συγκριτική ανάλυση διαπιστώνεται, πρώτα απ. όλα, η σταδιακή εγκατάλειψη των παραδοσιακών μοντέλων οργάνωσης και η υιοθέτηση νέων μικτών μοντέλων με περιφερειακή δομή διοίκησης. Επίσης, διαπιστώνεται αύξηση των δαπανών υγείας, ιδιαίτερα των ιδιωτικών, όπου σε ορισμένες χώρες, όπως τις ΗΠΑ και την Ελλάδα, αντιστοιχούν σε υψηλό ποσοστό επί του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος (ΑΕΠ) (7,2% και 3,9%, αντίστοιχα). Σε όλες τις χώρες, η πλειοψηφία των νοσοκομείων είναι δημόσια ή μη κερδοσκοπικά ιδρύματα. Οι δείκτες επάρκειας κλινών παρουσιάζουν σημαντικές διακυμάνσεις (από 10,8/1000 κατοίκους στην Ολλανδία μέχρι 3,6/1000 κατοίκους στη Σουηδία), κυρίως λόγω των διαφορών σε κλίνες για χρόνιους ασθενείς. Οι κρεβατοημέρες κυμαίνονται από 1,1 σε Ισπανία και ΗΠΑ μέχρι 3,6 σε Ολλανδία. Στις περισσότερες χώρες επικρατεί το σύστημα προοπτικών σφαιρικών προϋπολογισμών για την πληρωμή των νοσοκομείων. Στον τομέα της ΠΦΥ, σε έξι χώρες κυριαρχεί ο θεσμός του γενικού γιατρού, που είναι δημόσιοι υπάλληλοι ή συμβεβλημένοι ιδιώτες γιατροί. Σε τέσσερις από τις χώρες αυτές λειτουργεί και ο θεσμός των κέντρων υγείας, που μαζί με τους γενικούς γιατρούς ασκούν, στις περισσότερες περιπτώσεις, έλεγχο της κατανάλωσης ιατρικών υπηρεσιών. Σε ό,τι αφορά τους ανθρώπινους πόρους, παρατηρείται υπερεπάρκεια γιατρών στις χώρες της Ν. Ευρώπης, ενώ ελλείψεις παρουσιάζουν οι περισσότερες από τις άλλες χώρες. Το αντίθετο φαινόμενο παρατηρείται για το νοσηλευτικό προσωπικό.

Λέξεις ευρετηρίου: Δαπάνες υγείας, Συστήματα υγείας.