Τελ. ενημέρωση:
22-Jul-2008

ΣΚΟΠΟΣ Η παρούσα έρευνα αποτελεί μια επιδημιολογική μελέτη της ψυχικής υγείας των κατοίκων που ζουν μόνιμα σε μικρές αγροτικές κοινότητες στην περιφέρεια του βόρειου Αιγαίου, εξετάζοντας ταυτόχρονα διαστάσεις που σχετίζονται με την κοινωνική ζωή. Το άρθρο αποσκοπεί στην παρουσίαση του επιπολασμού των ψυχιατρικών/ψυχολογικών συμπτωμάτων καθώς και των συσχετίσεών τους με κοινωνικοδημογραφικές μεταβλητές.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Πρωτογενής συγχρονική μελέτη, στην οποία εξετάστηκαν όλες οι αγροτικές κοινότητες (n=89) στην περιφέρεια του βόρειου Αιγαίου που πληρούσαν τα ακόλουθα δύο κριτήρια: <2.000 κατοίκους και τουλάχιστον 33% απασχόληση στα αγροτικά. Η μέτρηση της ψυχιατρικής νοσηρότητας έγινε με τη δομημένη συνέντευξη Clinical Interview Schedule-Revised (CIS-R), αναθεωρημένη κλινική διαγνωστική συνέντευξη.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Συμμετείχαν 428 άτομα (48% άνδρες και 52% γυναίκες). Η μέση ηλικία του δείγματος ήταν τα 43 έτη (εύρος: 18-69 έτη). Κλινικά σημαντική ψυχιατρική νοσηρότητα εμφάνιζε το 14% (19% οι γυναίκες, 9% οι άνδρες, Ρ=0,003). Η στατιστική ανάλυση έδειξε ότι ο κοινωνικοδημογραφικός παράγοντας που συσχετιζόταν με αυξημένη νοσηρότητα ήταν το φύλο (γυναίκες > άνδρες). Από τους κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες, το ετήσιο εισόδημα παρουσίασε θετική σχέση (το μεγαλύτερο εισόδημα συσχετίστηκε με μεγαλύτερη ψυχιατρική νοσηρότητα) και ο αριθμός των αυτοκινήτων στην οικογένεια αρνητική σχέση (περισσότερα αυτοκίνητα-οχήματα συσχετίστηκαν με μικρότερη νοσηρότητα).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Μέχρι τώρα, η ελληνική ύπαιθρος ήταν ένας σχετικά άγνωστος χώρος αναφορικά με τα επίπεδα της ψυχικής της υγείας. Η παρούσα μελέτη έδειξε ότι ένα σημαντικό ποσοστό (14%) χρήζει κλινικής προσοχής και συγκεκριμένων ψυχοκοινωνικών παρεμβάσεων.

Λέξεις ευρετηρίου: Επιπολασμός, Συγχρονικές μελέτες, Ψυχιατρική νοσηρότητα.