Τελ. ενημέρωση:
26-Oct-2010

Η αλκοολική ηπατίτιδα είναι κλινικό σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από ίκτερο και ηπατική ανεπάρκεια, η οποία συνήθως συμβαίνει μετά από δεκαετίες κατάχρησης αιθυλικής αλκοόλης. Η τυπική ηλικία εμφάνισης της νόσου είναι τα 40−60 έτη. Οι γυναίκες παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εκδήλωση της νόσου. Η αλκοολική ηπατίτιδα αποτελεί εκδήλωση της αλκοολικής ηπατικής νόσου που μπορεί να αντιμετωπιστεί θεραπευτικά. Επειδή το 40% των ασθενών πεθαίνει στους πρώτους 6 μήνες, τόσο η διάγνωση όσο και η θεραπεία είναι πολύ σημαντικές για τη νόσο. Η ιστολογική εξέταση του ηπατικού παρεγχύματος είναι πολύ ουσιαστική όταν μπορεί να διενεργηθεί βιοψία του ήπατος. Έχουν περιγραφεί διάφορα συστήματα προγνωστικών παραγόντων (δείκτης Maddrey, βαθμολογία Γλασκόβης, model for end stage liver disease [MELD], βαθμολογία της Lille) για την εκτίμηση της βαρύτητας της νόσου και την ανάγκη θεραπευτικών παρεμβάσεων. Η θεραπεία της αλκοολικής ηπατίτιδας περιλαμβάνει γενικά υποστηρικτικά μέτρα στους ασθενείς με εκδηλώσεις ρήξης της ηπατικής αντιρρόπησης και ειδική αντιμετώπιση της ηπατικής βλάβης. Άμεση και εφ' όρου ζωής διακοπή κάθε χρήσης αιθυλικής αλκοόλης είναι πολύ σημαντική για την ανάρρωση και την πρόληψη της προόδου της νόσου σε ηπατική ανεπάρκεια και θάνατο. Σε καχεκτικούς ασθενείς πρέπει να χορηγούνται πρωτεΐνες και θερμιδική κάλυψη. Η χρήση των γλυκοκορτικοειδών είναι αμφισβητήσιμη. Η αγωγή με πεντοξυφυλλίνη ενδέχεται να προλάβει την εκδήλωση ηπατονεφρικού συνδρόμου. Η παρούσα ανασκόπηση αναφέρεται στις πρόσφατες εξελίξεις στη διάγνωση και τη θεραπεία της αλκοολικής ηπατίτιδας.

Λέξεις ευρετηρίου: Αλκοολική ηπατίτιδα, Βαθμολογία Γλασκόβης, Βαθμολογία της Lille, Γλυκοκορτικοειδή, Δείκτης Maddrey, Πεντοξυφυλλίνη.