Τελ. ενημέρωση:

   11-May-2011
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 28(3), Μάιος-Ιούνιος 2011, 323-335

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

Σύγχρονες απόψεις για το ηπατονεφρικό σύνδρομο

Σ.Π. Ντουράκης
Β΄ Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική, Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Ιπποκράτειο», Αθήνα

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει σημαντική πρόοδος στην κατανόηση της παθογένειας και της φυσικής ιστορίας της νεφρικής ανεπάρκειας στην κίρρωση του ήπατος. Επί πλέον, νεότερες κλινικές παρεμβάσεις βοηθούν στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση της επιπλοκής αυτής. Σε προχωρημένη κίρρωση ήπατος, η συστηματική αγγειακή αντίσταση μειώνεται τόσο που η αντίστοιχη αύξηση της καρδιακής παροχής δεν μπορεί να την αντιρροπήσει και έτσι μειώνεται ο αρτηριακός δραστικός όγκος αίματος. Επίσης, η καρδιακή παροχή μειώνεται όσο επιδεινώνεται η κίρρωση. Το ηπατονεφρικό σύνδρομο αποτελεί συχνή αιτία νεφρικής ανεπάρκειας στην κίρρωση και χαρακτηρίζεται από λειτουργική νεφρική αγγειοσύσπαση που οδηγεί σε σοβαρή μείωση της σπειραματικής διήθησης με ελάχιστες ιστολογικές αλλοιώσεις. Επειδή δεν υπάρχει ειδική διαγνωστική δοκιμασία, χρησιμοποιούνται διαγνωστικά κριτήρια. Οι βακτηριακές λοιμώξεις −ειδικότερα η αυτόματη βακτηριακή περιτονίτιδα που οφείλεται σε βακτηριακή διαμετάθεση Gram αρνητικών βακτηριδίων− συχνά προδιαθέτουν στην εκδήλωση νεφρικής ανεπάρκειας. Σε μερικούς ασθενείς η νεφρική ανεπάρκεια αναστρέφεται όταν υποχωρήσει η λοίμωξη, αλλά σε άλλους επιμένει και επιδεινώνεται. Το ηπατονεφρικό σύνδρομο διακρίνεται σε δύο τύπους, με διαφορετικά κλινικά και προγνωστικά χαρακτηριστικά. Ο τύπος 1 χαρακτηρίζεται από διπλασιασμό της συγκέντρωσης της κρεατινίνης στον ορό (>2,5 mg/dL) σε <2 εβδομάδες. Ο τύπος 2 ακολουθεί σταθερότερη και λιγότερο επιδεινούμενη πορεία. Η κλινική πορεία των ασθενών με τύπο 2 χαρακτηρίζεται κυρίως από ανθεκτικό ασκίτη. Η θεραπεία με ανάλογα της βαζοπρεσίνης (π.χ. τερλιπρεσίνη) σε συνδυασμό με λευκωματίνη είναι δραστική στο 40−50% των ασθενών με ηπατονεφρικό σύνδρομο τύπου 1. Άλλα αγγειοσυσπαστικά φάρμακα που περιλαμβάνουν α-αδρενεργικούς αγωνιστές όπως νορεπινεφρίνη και μιντοδρίνη −με ή χωρίς προσθήκη οκτρεοτιδίου− σε συνδυασμό με λευκωματίνη είναι επίσης δραστικά, αν και οι πληροφορίες για τη χρήση τους είναι περιορισμένες.

Λέξεις ευρετηρίου: α-αδρενεργικοί αγωνιστές, Αγγειοσυσπαστικά φάρμακα, Ηπατονεφρικό σύνδρομο, Μιντοδρίνη, Νορεπινεφρίνη, Τερλιπρεσίνη.


© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής