Τελ. ενημέρωση:

   15-Jul-2011
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 28(4), Ιούλιος-Αύγουστος 2011, 450-459

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

Φάρμακα για τη θεραπεία του μεταστατικού ή του προχωρημένου καρκίνου του νεφρού
Σύγχρονα δεδομένα και προοπτικές

Δ.Ν. Μώρης,1 Α.Τ. Μπάμιας2
1Α΄ Παθολογική Κλινική, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΠΓΝΑ «Λαϊκό», Αθήνα
2Θεραπευτική Κλινική, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΠΓΝΑ «Αλεξάνδρα», Αθήνα

Ο καρκίνος του νεφρού αποτελεί το 2% όλων των καρκίνων, με 210.000 νέες περιπτώσεις ετησίως σε όλον τον κόσμο. Την τελευταία 20ετία παρουσιάζει αύξηση κατά 30%, ενώ τα τελευταία 5 χρόνια έχουν συμβεί σημαντικές εξελίξεις στον τομέα της θεραπευτικής (φαρμακευτικής) αντιμετώπισης του μεταστατικού ή του προχωρημένου καρκίνου του νεφρού. Τα φάρμακα για την αντιμετώπιση του μεταστατικού ή του προχωρημένου καρκίνου του νεφρού ταξινομούνται με βάση το μοριακό μηχανισμό δράσης τους. Οι σημαντικότερες κατηγορίες είναι οι αναστολείς κινασών (σοραφενίμπη, σουνιτινίμπη), οι κυτταρoκίνες (IFΝ-α, IL-2), οι αναστολείς mTOR (τεμσιρόλιμους, εβερόλιμους) και οι αναστολείς VEGF (μπεβακιζουμάμπη, παζοπανίμπη, αξιτινίμπη). Η σουνιτινίμπη, ως θεραπεία πρώτης γραμμής, διπλασίασε τη μέση διάρκεια ελεύθερης νόσου συγκριτικά με την IFN-α και μείωσε τον κίνδυνο θανάτου ή την πρόοδο της νόσου. Η σοραφενίμπη, ως θεραπεία, πέτυχε μεγαλύτερη συνολική βελτίωση στο διάστημα ελεύθερο υποτροπής της νόσου και στην επιδείνωση των συμπτωμάτων σε σχέση με το εικονικό φάρμακο. Η μπεβακιζουμάμπη συγχορηγείται με IFΝ-α, με αποτέλεσμα η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου να διπλασιαστεί σχεδόν και η ανταπόκριση του όγκου να αυξηθεί σημαντικά σε σχέση με τη μονοθεραπεία με IFΝ-α, όταν προστέθηκε στη θεραπευτική αγωγή η μπεβακιζουμάμπη. Οι αναστολείς mTOR, προς το παρόν, ενδείκνυνται σε συγκεκριμένες ομάδες ασθενών, όπως ασθενείς με πτωχή πρόγνωση και μετά από αποτυχία της στοχευμένης θεραπείας. Τα υπόλοιπα φάρμακα παρουσιάζουν υποσχόμενα αποτελέσματα, χωρίς απαγορευτικές ανεπιθύμητες ενέργειες. Ωστόσο, απαιτούνται συγκριτικές μελέτες για την τεκμηρίωση της υπεροχής τους σε σχέση με τα φάρμακα πρώτης γραμμής. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων είναι μη ειδικές και συχνές στην κλινική πράξη, οπότε ο ιατρός οφείλει να είναι ευαισθητοποιημένος προκειμένου να τις αποδώσει στα φάρμακα και όχι σε κάποια υποκείμενη παθολογία.

Λέξεις ευρετηρίου: Αναστολείς mTOR, Αναστολείς τυροσινικής κινάσης, Προχωρημένο/μεταστατικό, νεφροκυτταρικό καρκίνωμα.


© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής