Τελ. ενημέρωση:
04-Apr-2013

Η μεταβολική οξέωση (ΜΟ) είναι μία από τις τέσσερις κύριες διαταραχές της οξεοβασικής ισορροπίας, η οποία οφείλεται σε εξωγενή χορήγηση ή αυξημένη ενδογενή παραγωγή οξέων, σε μειωμένη νεφρική απέκκριση των οξέων που παράγονται φυσιολογικά ημερησίως και σε αυξημένη νεφρική απώλεια διττανθρακικών (HCO₃^¯). Εκτός από τη νεφρική ανεπάρκεια, τη διαβητική κετοξέωση κ.λπ., ΜΟ μπορεί να παρατηρηθεί επίσης σε περιπτώσεις όπου χορηγούνται οξέα ή πρόδρομα οξέων, όπως π.χ. χορήγηση χλωριούχου νατρίου (NaCl), χλωριούχου αμμωνίου, βρωμίου, βαλπροϊκού οξέος, οξικών ανιόντων (μέσω του διαλύματος της αιμοκάθαρσης), θείου, καθώς και κατά τη διάρκεια χορήγησης παρεντερικής διατροφής (TPN). Σκοπό της παρούσας ανασκόπησης αποτελεί η περιγραφή των παθοφυσιολογικών μηχανισμών της ΜΟ που προκαλείται από τη χορήγηση NaCl και TPN. Η κατανόηση των παθοφυσιολογικών μηχανισμών που διέπουν την εμφάνιση της ΜΟ στις δύο αυτές περιπτώσεις κρίνεται χρήσιμη και αναγκαία, αναλογιζόμενοι τη συχνότητα χορήγησης των ενδοφλέβιων αυτών διαλυμάτων στην καθ' ημέρα κλινική πράξη.

Λέξεις ευρετηρίου: Μεταβολική οξέωση, NaCl, Παρεντερική διατροφή.