Τελ. ενημέρωση:
30-May-2013

ΣΚΟΠΟΣ Σύγκριση των επιπέδων ρεζιστίνης του ορού σε ασθενείς με χρόνια νόσο των νεφρών (ΧΝΝ), καθώς και σε φυσιολογικά άτομα, με σκοπό τη διευκρίνιση της σχέσης της ρεζιστίνης με την αντίσταση στην ινσουλίνη και τους δείκτες φλεγμονής στη ΧΝΝ, όπως επίσης και ο ρόλος της ρεζιστίνης στη ΧΝΝ.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Εξετάστηκαν 60 ασθενείς, ηλικίας 46-70 ετών με ΧΝΝ σύμφωνα με τις οδηγίες της National Kidney Foundation για τη ΧΝΝ και 20 υγιή άτομα ως ομάδα ελέγχου. Αποκλείστηκαν παχύσαρκα και διαβητικά άτομα. Ο εργαστηριακός έλεγχος περιελάμβανε σάκχαρο νηστείας, τριγλυκερίδια, χοληστερίνη, κρεατινίνη, CRP, ρεζιστίνη, ινσουλίνη, υπολογισμό του eGFR και του μοντέλου εκτίμησης της ομοιόστασης (HOMA).

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Βρέθηκαν στατιστικώς σημαντικά αυξημένα επίπεδα ρεζιστίνης, ινσουλίνης και CRP, καθώς και του HOMA στα άτομα με ΧΝΝ σε σύγκριση με τα άτομα της ομάδας ελέγχου (p<0,05). Τα επίπεδα της ρεζιστίνης ήταν σημαντικά αυξημένα στο στάδιο 5 σε σχέση με το στάδιο 4 της ΧΝΝ (p<0,05). Οι ασθενείς με αυξημένη CRP (>6 mg/L) παρουσίασαν στατιστικά σημαντική αύξηση της ρεζιστίνης σε σχέση με εκείνα που είχαν CRP <=6 mg/L. Βρέθηκε σημαντικά θετική στατιστική συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων ρεζιστίνης και κρεατινίνης του ορού (r=0,856, r=0,302, αντίστοιχα, p<0,05), καθώς και αρνητική συσχέτιση μεταξύ ρεζιστίνης και eGFR (r=-0,285, p<0,05).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η ρεζιστίνη σχετίζεται με τη ΧΝΝ, ενώ τα επίπεδά της στο αίμα αυξάνουν με την επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας και σχετίζεται επίσης με τη CRP, γεγονός που πιθανόν να έχει σχέση με μεταβολικές ή καρδιαγγειακές επιπλοκές.

Λέξεις ευρετηρίου: CRP, Ινσουλίνη, Ρεζιστίνη, Χρόνια νεφρική νόσος.