|
  Τελ. ενημέρωση: |
 |
|
|
23-Jan-2018
|
 |
|
|
Αρχ Ελλ Ιατρ, 35(1), Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2018, 57-73 ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ Επιδράσεις της διαλείπουσας δίαιτας στη μεταβολική, στην καρδιαγγειακή και στη γενικότερη υγεία Μ.Ε. Μπρίνια,1 Θ. Σπίνος,1 Μ. Σπίνου,1 Δ. Μητσοπούλου,1 Χ. Κολιάκη,2 Ν. Κατσιλάμπρος2,3 |
Ένα νέο μοντέλο διαιτητικής παρέμβασης έχει αρχίσει να προσελκύει το επιστημονικό ενδιαφέρον ολοένα και περισσότερο, το οποίο στηρίζεται στον διαλείποντα περιορισμό της ενεργειακής πρόσληψης με εναλλαγή περιόδων μειωμένης θερμιδικής πρόσληψης και ημερών ελεύθερης σίτισης (intermittent energy restriction, IER). Τα σχήματα διαλείπουσας δίαιτας που έχουν μελετηθεί περισσότερο είναι σχήματα με δίαιτα για δύο διαδοχικές ημέρες την εβδομάδα ή δίαιτα ημέρα παρά ημέρα, που περιλαμβάνουν μείωση της θερμιδικής πρόσληψης κατά 60–70% ή ακόμη και πλήρη αποχή από την τροφή ημέρα παρά ημέρα (intermittent fasting, IF). Η παρούσα ανασκόπηση αναδεικνύει την έλλειψη μελετών υψηλής επιστημονικής στάθμης που να τεκμηριώνουν την ισοδύναμη ή ανώτερη ασφάλεια και αποτελεσματικότητα των διαλειπουσών διαιτών έναντι των συνεχών υποθερμιδικών διαιτών σε βάθος χρόνου. Οι ελάχιστες διαθέσιμες τυχαιοποιημένες μελέτες σύγκρισης σχημάτων διαλείπουσας δίαιτας με συνεχείς υποθερμιδικές δίαιτες σε υπέρβαρους και παχύσαρκους ασθενείς αναφέρουν ισοδύναμη αποτελεσματικότητα ως προς την απώλεια βάρους για ένα χρονικό διάστημα έως τους 6 μήνες. Δεν υπάρχουν μελέτες που να αποδεικνύουν ότι οι διαλείπουσες δίαιτες μπορεί να προλάβουν την αύξηση του σωματικού βάρους σε άτομα φυσιολογικού βάρους. Τα δεδομένα που αφορούν στην επίδραση της διαλείπουσας δίαιτας στις αποθήκες του έκτοπου και σπλαγχνικού λίπους, στο μέγεθος των λιποκυττάρων, στη μυϊκή μάζα, στην αντίσταση στην ινσουλίνη και στη μεταβολική ευελιξία είναι ετερογενή. Ειδικά στον πληθυσμό των ατόμων φυσιολογικού σωματικού βάρους έχουν αναδειχθεί δυσμενείς επιδράσεις της διαλείπουσας δίαιτας στη μεταβολική ομοιόσταση, γεγονός που εγείρει ανησυχία και χρήζει περαιτέρω διερεύνησης. Η δημοφιλία των διαλειπουσών διαιτών και το μεγάλο έλλειμμα γνώσης και βιβλιογραφίας επιβάλλουν την περαιτέρω μελέτη των εν λόγω διαιτητικών μοντέλων με καλά σχεδιασμένες μακροχρόνιες τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες σε διάφορους πληθυσμούς ασθενών.
Λέξεις ευρετηρίου: Αντίσταση στην ινσουλίνη, Αποτελεσματικότητα, Ασφάλεια, Διαλείπουσα δίαιτα, Παχυσαρκία.
