Τελ. ενημέρωση: |
||
03-Jun-2018
|
Αρχ Ελλ Ιατρ, 35(3), Μάιος-Ιούνιος 2018, 351-357 ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ Η διαβητογόνος δράση των στατινών Κ. Αλουμανής,1 Ν. Παπάνας,2 Ε. Λυμπερόπουλος3 |
Αν και οι στατίνες αποτελούν μια από τις πλέον καταξιωμένες θεραπείες για την πρόληψη των καρδιαγγειακών επεισοδίων, δεδομένα δείχνουν ότι τα φάρμακα αυτά πιθανόν ενέχονται στην εμφάνιση νεοεμφανιζόμενου σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2), ειδικά σε πληθυσμούς αυξημένου κινδύνου. Ενέχονται πιθανοί μηχανισμοί είτε στην παραγωγή ινσουλίνης από τα β-κύτταρα του παγκρέατος είτε στο επίπεδο ανταπόκρισης των κυττάρων-στόχων (ιδίως των μυϊκών κυττάρων), οι οποίοι επιταχύνουν την εκδήλωση ΣΔ2. Η συχνότητα εμφάνισης ΣΔ2 σε ασθενείς οι οποίοι τελούν υπό θεραπεία με στατίνη ποικίλλει ανάλογα με τη μελέτη. Ωστόσο, φαίνεται να είναι, κατά μέσο όρο, περίπου 9% και να σχετίζεται όχι μόνο με το είδος της λαμβανόμενης στατίνης και τη δόση της θεραπείας, αλλά και με τη συνύπαρξη προδιαβήτη ή μεταβολικού συνδρόμου. Σίγουρα, στον υπολογισμό οφέλους/κινδύνου, τα οφέλη των στατινών από τη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου υπερτερούν του κινδύνου εμφάνισης ΣΔ2, αφού για κάθε ένα επί πλέον περιστατικό ΣΔ2 εκδηλώνονται 5 λιγότεροι θάνατοι από καρδιαγγειακά επεισόδια με τη χορήγηση στατινών. Aν και πρόκειται μάλλον για ανεπιθύμητη ενέργεια της κατηγορίας γενικά, δεν φαίνεται να είναι ίδιες όλες οι στατίνες, καθώς για την πιταβαστατίνη δεν έχει διαπιστωθεί επιβεβαιωμένη ένδειξη κινδύνου ανάπτυξης ΣΔ2, ούτε σε μελέτες παρακολούθησης της ασφάλειας μετά την κυκλοφορία στην αγορά ούτε σε προοπτικές μελέτες. Έτσι, δεδομένα από πιο μακροχρόνιες μελέτες θα είναι χρήσιμα στην περαιτέρω κατανόηση της συγκεκριμένης ανεπιθύμητης ενέργειας.
Λέξεις ευρετηρίου: Δυσλιπιδαιμία, Νεοεμφανιζόμενος σακχαρώδης διαβήτης, Στατίνες.