Τελ. ενημέρωση:
25-Nov-2018

Ο Ηρώδης Αντύπας ήταν βασιλιάς της Ιουδαίας από το 40–4 π.Χ. Αν και του αποδόθηκε το προσωνύμιο Μέγας, λόγω των μεγαλεπήβολων έργων του, στον χριστιανικό κόσμο παραμένει απεχθής εξ αιτίας της αμφισβητήσιμης διαταγής του περί της σφαγής των νηπίων. Παρέμεινε ένας αιμοδιψής και στυγνός βασιλιάς, εξολοθρεύοντας και θανατώνοντας με ευκολία οποιονδήποτε πίστευε ότι επιβουλευόταν τον θρόνο και την εξουσία του, περιλαμβανομένων και των παιδιών του ή των γυναικών του. Χαρακτηρίζεται από τους ιστορικούς ως ένας παράφρων βασιλιάς, του οποίου η έντονη συμπτωματολογία της παρανοειδούς συμπεριφοράς άρχισε να εμφανίζεται μετά την εκτέλεση της δεύτερης συζύγου του Μαριάμμης, το 29 π.Χ., στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του. Διάφορες εικασίες έχουν κατά καιρούς διατυπωθεί για τη νοσολογική του κατάσταση, οι οποίες εκτείνονται από μηνιγγίτιδα μέχρι νόσο Fournier, ενώ το τελικό νόσημα που τον οδήγησε στον θάνατο, σύμφωνα με τις περιγραφές και τους ερευνητές, ήταν αυτό της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας. Χαρακτηριστικό του παρανοειδούς της σκέψης του ήταν ο εγκλεισμός των επιφανών Ιουδαίων στον ιππόδρομο της Ιεριχούς και η διαταγή του σφαγιασμού τους άμα του θανάτου του, με σκοπό να πενθήσει το έθνος για την εκδημία του. Η ταφή της σορού του έγινε στον χώρο του Ηρωδείου, σε τοποθεσία που δεν έχει αποκαλυφθεί ακόμη.

Λέξεις ευρετηρίου: Ηρώδης ο Μέγας, Ιουδαία, Ιώσηπος, Παράνοια, Χριστιανισμός.