Τελ. ενημέρωση:

   27-Feb-2019
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 36(2), Μάρτιος-Απρίλιος 2019, 254-263

ΕΙΔΙΚΟ ΑΡΘΡΟ

Αναθεωρήσεις στην αποκατάσταση του ηλικιωμένου ασθενούς με κάταγμα ισχίου

Ι. Διονυσιώτης,1 Α. Καψοκούλου,2 Ε. Σαμλίδη,3 Ι. Παπαθανασίου4
1Τμήμα Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης, «Ευρωπαϊκό Διαβαλκανικό Ιατρικό Κέντρο», Θεσσαλονίκη
2Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Πατρών, Ρίο, Πάτρα
3Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Λάρισα
4Section of Kinesiotherapy and Physiotherapy, Department of Preventive Medicine, Medical University of Sofia, Sofia, Βουλγαρία

Μακρόχρονη μελέτη διάρκειας 30 ετών στην Ελλάδα έδειξε ότι η συχνότητα των καταγμάτων του ισχίου λόγω οστεοπόρωσης έχει τριπλασιαστεί. Τα κατάγματα ισχίου αποτελούν συνήθως ένα τραυματικό επεισόδιο που χρειάζεται χειρουργική παρέμβαση για την αποκατάσταση του κατάγματος ή την αντικατάσταση της άρθρωσης του ισχίου. Το κάταγμα ισχίου μπορεί να συμβεί σε υγιές άτομο ή σε ασθενή που πάσχει από οστεοπόρωση ή άλλες συννοσηρότητες, οι οποίες θα επιβαρύνουν την τελική πρόγνωση. Στην αποκατάσταση καταγμάτων ισχίου συνιστάται πολυπαραγοντική αποκατάσταση, δηλαδή συνδυασμός ιατρικής, κοινωνικής, εκπαιδευτικής, επαγγελματικής παρέμβασης για την επανεκπαίδευση του ατόμου στο υψηλότερο επίπεδο λειτουργικότητας. Οι στόχοι της μετεγχειρητικής αποκατάστασης είναι ανακούφιση από το άλγος, πρόληψη καρδιοπνευμονικών επιπλοκών, προφύλαξη από την εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, επίτευξη του μέγιστου εύρους κίνησης της άρθρωσης και ενδυνάμωση των εξασθενημένων μυών του ισχίου, επίτευξη φυσιολογικής βάδισης και βελτίωση της αυτοεξυπηρέτησης του ατόμου. Συνιστάται φαρμακολογική θεραπεία με διφωσφονικά και ασβέστιο, καθώς και βιταμίνη D για την πρόληψη επόμενων καταγμάτων.

Λέξεις ευρετηρίου: Αποκατάσταση, Ηλικιωμένοι, Κάταγμα ισχίου, Μετεγχειρητικές επιπλοκές.


© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής