Τελ. ενημέρωση:

   22-Mar-2023
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 40(2), Μάρτιος-Απρίλιος 2023, 192-202

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Επίδραση του είδους και της έντασης της σωματικής άσκησης
στη δεκαετή επίπτωση καρδιαγγειακής νόσου Μελέτη ΑΤΤΙΚΗ (2002–2012)

Ε. Γίτση,1 Δ. Παναγιωτάκος,1 Θ. Τσιαμπαλής,1 Ι. Σκούμας,2 Χ. Χρυσοχόου,2 Χ. Πίτσαβος1
1Τμήμα Επιστήμης Διαιτολογίας-Διατροφής, Σχολή Επιστημών Υγείας και Αγωγής, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα
2Α΄ Καρδιολογική Κλινική, «Ιπποκράτειο» Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών, Ιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα

ΣΚΟΠΟΣ Η μελέτη της επίδρασης του είδους και της έντασης της σωματικής άσκησης στη δεκαετή επίπτωση της καρδιαγγειακής νόσου σε δείγμα ανδρών και γυναικών του πληθυσμού της Αττικής.

ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Η επιδημιολογική μελέτη ΑΤΤΙΚΗ είναι μια προοπτική έρευνα που διεξήχθη την περίοδο 2002– 2012. Στον αρχικό έλεγχο συμμετείχαν οικειοθελώς 1.514 άνδρες και 1.528 γυναίκες, ηλικίας 18–89 ετών, χωρίς καρδιαγγειακά ή άλλα χρόνια νοσήματα. Για τις ανάγκες της παρούσας εργασίας χρησιμοποιήθηκαν δημογραφικά, κλινικά και συμπεριφορικά χαρακτηριστικά από 2.020 συμμετέχοντες για τους οποίους είχε πραγματοποιηθεί πλήρως ο δεκαετής επανέλεγχος. Αναφορικά με τη σωματική δραστηριότητα, οι συμμετέχοντες κατατάχθηκαν σε επί μέρους ομάδες, ως προς το είδος, ανάλογα με το αν εκτελούσαν άσκηση αεροβική, αντιστάσεων ή μεικτή και, ως προς την ένταση, ανάλογα με το αν εκτελούσαν χαμηλής, μέτριας ή υψηλής έντασης άσκηση, όπως αυτή μετρήθηκε με τα μεταβολικά ισοδύναμα ενεργειακής δαπάνης (ΜΕΤ).

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Αναδείχθηκε ο προστατευτικός και ανεξάρτητος ρόλος της αερόβιας άσκησης, συγκριτικά με τη μη άσκηση, στη μείωση κατά 43% (95% διάστημα εμπιστοσύνης [ΔΕ]: 0,34, 0,75) του καρδιαγγειακού κινδύνου για τους άνδρες συμμετέχοντες. Σημαντική φάνηκε και η συμβολή συγκεκριμένων τύπων άσκησης, όπως η βάδιση και τα ομαδικά αθλήματα, στην προστασία από καρδιαγγειακά νοσήματα. Επιπλέον, ενασχόληση με μέτριας έντασης άσκηση, δηλαδή 3–6 ΜΕΤ, συγκριτικά με χαμηλής έντασης άσκηση, δηλαδή <3 ΜΕΤ, συσχετίστηκε με κατά 51% (95% ΔΕ: 0,27, 0,87) μείωση της καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνησιμότητας στους άνδρες συμμετέχοντες, μετά από προσαρμογή σε βασικούς συγχυτικούς παράγοντες. Παρ' όλα αυτά, στην πλειοψηφία του παρόντος δείγματος παρατηρήθηκαν χαμηλά σε ένταση επίπεδα σωματικής δραστηριότητας, με το ποσοστό της ενασχόλησης σε ανεπαρκή δραστηριότητα (<3 ΜΕΤ) να ανέρχεται στο 56,8%.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Τα παρόντα ευρήματα υποστηρίζουν τον ευεργετικό ρόλο της αερόβιας, μέτριας έντασης σωματικής άσκησης στην προάσπιση της καρδιαγγειακής υγείας, ιδιαίτερα στους άνδρες, και αναδεικνύουν την ανάγκη διαμόρφωσης περισσότερο αποδοτικών τακτικών για την ενίσχυση των επιπέδων σωματικής δραστηριότητας στον πληθυσμό.

Λέξεις ευρετηρίου: Αερόβια, Αναερόβια, Επίπτωση, Καρδιαγγειακή νόσος, Σωματική άσκηση.


© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής