Τελ. ενημέρωση:
03-Jul-2023

Το ανθρώπινο μικροβίωμα συνιστά αναπόσπαστο συστατικό του μηχανισμού ανάπτυξης, διαφοροποίησης και ωρίμανσης του ανοσοποιητικού συστήματος, που σημειωτέον ότι κατά 70% βρίσκεται στον εντερικό βλεννογόνο. Είναι γνωστό επίσης ότι ποσοτική και ποιοτική διαταραχή της ποιοτικής και της ποσοτικής σύνθεσης του μικροβιώματος του εντέρου έχουν συνδεθεί με πολλές νοσηρές καταστάσεις του ανθρώπου, μεταξύ των οποίων τα αυτοάνοσα νοσήματα κατέχουν σημαντική θέση. Οι αυτοάνοσες νόσοι του θυρεοειδούς είναι από τις πλέον οργανοειδικές αυτοάνοσες νόσους με παγκόσμια επίπτωση >5%. Μεταξύ των αυτοάνοσων νόσων του θυρεοειδούς οι πλέον συνήθεις είναι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto και η νόσος Graves. Διάφοροι παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί για τη δημιουργία των αυτοάνοσων θυρεοειδικών νόσων, όπως γενετικοί και περιβαλλοντικοί, αλλά η ακριβής αιτιολογία παραμένει άγνωστη. Μέχρι σήμερα δεν είναι σαφές εάν τα βακτήρια του ανθρώπινου μικροβιώματος μπορούν να διεγείρουν, να τροποποιήσουν, να προβλέψουν ή και να αποτελέσουν μέρος της θεραπείας. Ο σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι η διερεύνηση τυχόν διαταραχών της φυσιολογικής μικροβιακής χλωρίδας (δυσβίωσης) που σχετίζονται με τις αυτοάνοσες θυρεοειδικές νόσους. Τέλος, σημειώνεται η διερεύνηση της σχέσης της δυσβίωσης του εντέρου με τους καλοήθεις όζους και το θηλώδες καρκίνωμα του θυρεοειδούς.

Λέξεις ευρετηρίου: Αυτοανοσία, Θηλώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς, Μικροβίωμα, Νόσοι θυρεοειδούς.