Τελ. ενημέρωση:
09-Mar-2024

Σημαντικό ποσοστό ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα (rheumatoid arthritis, RA) εμφανίζει και συνοδές ψυχικές διαταραχές, με συχνότερες τη μείζονα καταθλιπτική διαταραχή και τη διαταραχή γενικευμένου άγχους, ενώ ερευνητικά δεδομένα συσχετίζουν τη RA και με αυξημένα ποσοστά αυτοκτονικότητας, με συνεκδηλούμενα ψυχιατρικά συμπτώματα την αϋπνία και την ευκοποσία. Εμφανίζεται, όμως, αρνητική συσχέτιση ανάμεσα στη σχιζοφρένεια και στη RA, καθώς παράγοντες που προδιαθέτουν στην εκδήλωση της μιας δείχνουν να είναι προστατευτικοί απέναντι στην εκδήλωση της άλλης. Οι βασικές αιτίες των ψυχιατρικών διαταραχών οι οποίες συχνά συνοδεύουν την εκδήλωση της RA αποδίδονται τόσο στην άμεση προσβολή του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ) από τις φλεγμονώδεις διεργασίες της νόσου ή και από τους φαρμακευτικούς παράγοντες που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της (οι οποίοι μπορεί να έχουν αμφίσημα, από ψυχιατρικής σκοπιάς, αποτελέσματα), όσο και στις υπόλοιπες κλινικές εκδηλώσεις της RA, με δεδομένη τη δυσμενή της επίδραση στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Παράλληλα, οι προκαλούμενες ψυχολογικές αντιδράσεις εξ αιτίας του πόνου που προκαλεί η RA, του γενικότερου φορτίου των σωματικών της συμπτωμάτων και της αλλαγής στη σωματοεικόνα των πασχόντων, επιβάλλουν τη συνεκτίμηση των εγγενών ανοσολογικών και μοριακών αποκρίσεων στη φλεγμονή και στη διερεύνηση μιας πιθανόν κοινής αιτιοπαθογένειας της ψυχιατρικής και της ρευματικής νοσηρότητας. Η κατάλληλη ψυχιατρική παρέμβαση μπορεί όχι μόνο να ανακουφίσει τον ψυχικό και τον σωματικό πόνο των πασχόντων αλλά και να τροποποιήσει ριζικά, προς το καλύτερο, την εξέλιξη της ίδιας της νόσου.

Λέξεις ευρετηρίου: Κατάθλιψη, Πόνος, Ρευματοειδής αρθρίτιδα, Stress, Φλεγμονή.