Τελ. ενημέρωση:
05-Jul-2004

Η εντεροπαθογόνος Escherichia coli (EPEC), ένα από τα παθογόνα που προκαλούν διάρροια στα νεογνά, προσκολλάται στα επιθηλιακά κύτταρα του εντέρου, προκαλεί χαρακτηριστικές βλάβες και διαταράσσει τη λειτουργία τους. Ένας μηχανισμός, διά του οποίου η EPEC προκαλεί διάρροια, είναι η διαταραχή της λειτουργίας του επιθηλιακού φραγμού και η αύξηση της διακυτταρικής διαπερατότητας, που επέρχονται ως αποτέλεσμα της ανακατανομής των πρωτεϊνών της στενής επαφής (tight junction), όπως η οκλουδίνη και η κλαουδίνη, καθώς και της συστολής του περί την επαφή δακτυλίου ακτινομυοσίνης. Αν και οι καταρράκτες μεταγωγής των μηνυμάτων, που οδηγούν στην ανακατανομή των πρωτεϊνών της στενής επαφής, παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστοι, έχει δειχθεί ότι η σύσπαση του δακτυλίου της ακτινομυοσίνης είναι αποτέλεσμα ενεργοποίησης της Caεξαρτώμενης κινάσης της μυοσίνης. Η παθογενετική δράση των EPEC προϋποθέτει ένα εκκριτικό σύστημα τύπου ΙΙΙ, το οποίο εισάγει δραστικές πρωτεΐνες κατευθείαν μέσα στο κύτταρο. Μια από αυτές τις πρωτεΐνες, η EspF, φαίνεται ότι είναι κρίσιμης σημασίας γι’ αυτή τη διαδικασία, επειδή διαθέτει τρεις πλούσιες σε προλίνη επαναλαμβανόμενες αλληλουχίες, που αλληλεπιδρούν με πρωτεΐνες του ξενιστή, και προκαλεί δοσοεξαρτώμενη διαταραχή της λειτουργίας του φραγμού. Παρά ταύτα, ο ακριβής μηχανισμός δράσης της EspF και η μεσολαβητική δράση άλλων εκκριτικών πρωτεϊνών παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστοι.

Λέξεις ευρετηρίου: Εντερικός φραγμός, Εντεροπαθογόνος E. coli, Στενή επαφή.